EPILOG *Fedemiła*

     

 

*Ludmiła*

Prowadzę normalne i nudne życie. Nie mam przyjaciół ani chłopaka, bo za czasów Studia On Beat byłam okropna. Przez moje wybryki zostałam usunięta ze szkoły, a rodzice zginęli. Zostałam całkiem sama, a nie ! Jedynym moim przyjacielem jest mój piesek Szavo. Wygląda on tak ; 

  

Traktuję go jak przyjaciela, a raczej bardziej rodzinę. Pamiętam jak dostałam go od rodziców na moje 19 urodziny. Byłam na nich tylko ja i rodzice. Z tego powodu mi smutno, że byłam tam ja, mama, tata. Tylko ... Nawet moja najlepsza przyjaciółka, a raczej była przyjaciółka zostawiła mnie dla paczki Violetty. Gdy tylko wspominam te wszystkie chwile zadaje sobie ciągle to samo pytanie. "Dlaczego ? Dlaczego ja taka byłam ?". To czego najbardziej nie mogę znieść to, to że codziennie przechodzę obok Studia i widzę tam wszystkich moich dawnych nie wiem czemu wrogów. Są szczęśliwi. Dlaczego ja nie mogę być taka ? Wszystko zawsze źle robię ! Po tym wszystkim nawet nie mam odwagi podejść i pogadać, a raczej przeprosić wszystkich za moje zachowanie. Wiem, że nie będą w stanie mi wybaczyć, ale teraz czuję, że ich potrzebuję, że ich kocham za to co dla mnie robili, ustępowali mojemu złemu zachowaniu. Niestety taki mam los. 

Moje rozmyślanie i łzy przerwała piosenka Fedrica Pasquarelli. Federico to mój ulubiony piosenkarz. Skradł mi serce piosenką Luz, Cámara, Acción. Zaczęłam ją śpiewać i skakać po łóżku jak idiotka.

Przy tej piosence jestem w stanie tylko się uśmiechnąć. Po moim zarąbistym skakaniu po łóżku postanowiłam pójść spać. Położyłam się wygodnie pod niebieską kołdrą zamknęłam oczy i po chwili usnęłam ... 

*Następny dzień* 

Obudziłam się jak zwykle w złym humorze. Odwróciłam się na drugą stronę łóżka i wzrok umieściłam na wspólnym zdjęciu osób ze studia, które stało na komodzie niedaleko łóżeczka. Spojrzałam na mnie i moje ubrania były one bardzo rzucające się w oczy. Potem spojrzałam na Violettę i Leona są ze sobą teraz szczęśliwi tak samo jak Nati i Maxi, Cami i Brodway,  Fran i Marco i Emma oraz Andres. Myślałam tak jeszcze godzinę aż postanowiłam wstać. Poszłam załatwić wszystkie poranne czynności. Po czym owinięta ręcznikiem weszłam do garderoby w poszukiwaniu odpowiedniego stroju na dziś. Wybrałam to ; 

   

 

Postanowiłam zmienić mój styl ubierania się w sukienki, spódniczki i te wszystkie złociste bolerka.

Ubrałam się i ponownie ruszyłam do łazienki w celu ułożenia fryzury. Zastanawiałam się długo, aż postanowiłam zrobić sobie warkocz na boku. Następnie dla odmiany zrobiłam lekki makijaż. Przyglądałam się sobie w lustrze i stwierdziłam, że taki styl mi pasuje. Zeszłam na dół i zrobiłam sobie śniadanie. Zjadłam i odstawiłam brudne naczynia do zmywarki oraz wsypałam karmy mojemu psiakowi do miseczki. Usiadłam na wysokim kręconym krześle i przyglądałam się Szavo. Odczekałam aż zje i wzięłam go na ręce aby założyć na niego obrożę i smycz.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

  Hey ! No i mamy epilog opowiadania z Fedemiłą zamiast rozdziału Leonetty na, który niektórzy z was czekają ;) Epilog ten zrobiłam tylko z perspektywy Ludmi, iż pomysłu na Fede nie miałam <3 

Tinistas Mmm leń ... Hi hi ;P Za wszelkie błędy także was przepraszam, ale piszę z telefonu, bo jestem, a raczej byłam wczoraj na zawodach piłki siatkarskiej, ale epilog zobaczycie w niedzielę. 

EPILOGI SĄ STRASZNE GDY PISZE JE SIĘ Z TELEFONU ! Uwierzcie mi nie chcielibyście iść z dziewczynami na zakupy i równocześnie gadać i pisać epilog ;) Ale co tam xDDD 

Kocham ♥♥♥

/Tinistas Mmm